Huraian Konsep Tatabahasa dan Analisis Empat Kesalahan Penggunaan Tatabahasa Oleh Murid di Dalam Bilik Darjah.

1.0   Pendahuluan

Kementerian Pelajaran Malaysia yang yang berhasrat untuk menaikkan taraf pendidikan di Malaysia agar setaraf dengan pendidikan dunia telah menyumbang kepada perkembangan bahasa Melayu. Bahasa melayu telah mengalami banyak perubahan, bagi memenuhi keperluan-keperluan semasa berkepentingan untk meningkatkan taraf bahasa Melayu itu sendiri. Sememangnya bahasa itu terdiri daripada tatabahasa atau nahu bahasa itu sendiri.  Aspek terpenting di dalam tatabahasa ialah aspek morfologi dan aspek sintaksis. Mofologi mengkaji tentang struktur , bentuk serta penggolongan kata. Sintaksis pula mengkaji pembentukan ayat serta hukum-hukum di dalam ayat.

2. 0 Konsep Tatabahasa

Menurut  ensiklopedia bebas (Wikipedia ), tatabahasa bahasa Melayu secara umumnya mencakupi dua bidang iaitu morfologi dan sintaksis. Mofologi  ialah bidang ilmu bahasa yang mengkaji struktur, bentuk dan penggolongan kata manakala sintaksis pula adalah kajian tentang pembentukan ayat.

3.0 Morfologi

Asmah Hj Omar ( 1993 ), menyatakan morfologi sebagai peninjau linguistic yang menitikberatkan hubungan antara morfem-morfem dan varian morfem. Manakala Abdullah Hassan ( 2005 ), pula mentakrifkan mofologi sebagai bidang linguistik yang mengkaji bagaimana perkataan di bina. Kajian ini dilakukan terhadap unsur-unsur yang membentuk perkataan, proses-proses membentuk perkataan dan bentuk-bentuk perkataan yang dihasilkan. Menurut Nik Safiah Karim ( 2008 ), menjelaskan mofologi sebagai bidang ilmu bahasa yang mengkaji struktur, bentuk dan penggolongan kata.

Berdasarkan pendapat tokoh-tokoh yang dinyatakan dapatlah dijelaskan bahawa morfologi ialah bidang yang mengkaji struktur, pembentukan kata dan golongan kata. Dalam morfologi unit terkecil yang mempunyai makna dan tugas nahu  ialah morfem.

3.1 Morfem

Morfen ialah unit terkecil yang menjadi unsur perkataan. Sekiranya kata tidak boleh dipecahkan kepada unit bermakna atau nahu yang lebih kecil, maka kata-kata ini terdiri daripada satu unit atau satu morfem. Contohnya, perkataan  bawa. Bawa tidak akan berfungsi dan bermakna jika dipecahkan kepada  ba dan wa. Sebaliknya kata dibawa  boleh dipecahkan kepada dua morfem, iaitu di dan bawa. Kesimpulannya perkataan boleh terdiri daripada beberapa morfem. Merfem terbahagi kepada dua, iaitu morfem bebas dan morfem terikat.

3.1.1 Morfem Bebas

Menurut Mark S. Letourneau (2001)  mentakrifkan morfem bebas yang disebut “free morphemes” dalam bahasa Inggeris sebagai”…morphemes that can occur by themselves in a phrase or sentence”. Contohnya perkataan “write” yang boleh berdiri sendiri dalam rangkai kata atau ayat. Abdullah Hassan (2004), morfim bebas secara ringkas sebagai morfem yang boleh wujud bersendirian. Contohnya, perkataan peluh yang boleh hadir secara bersendirian sebagai sebuah kata.

Berdasarkan pendapat yang diberikan dapatlah disimpulkan bahawa morfem bebas ialah morfem yang boleh berdiri sendiri dan difahami maksudnya tanpa kehadiran morfem lain. Contohnya, perkataan murid, jual dan baik yang boleh berdiri dengan sendiri dan difahami maknanya tanpa perlu menerima morfem lain untuk membolehkannya berfungsi sebagai kata.

3.1.2 Morfem terikat/imbuhan

Menurut Mark S. Letourneau ( 2001), morfem terikat yang dikenali sebagai “ bound morphemes” dalam bahasa Inggeris sebagai “… morphemes that cannot occur by themselves”. Contohnya, - s, -er, dan –ing yang perlu hadir bersama dengan  morfem lain bagi membolehkan morfen jenis ini membentuk kata seperti dalam kata “writes” “writer” dan “writing”. Manakala, Abdullah Hassan (2005), pula menyatakan morfem terikat mesti digunakan bersama sekurang – kurangnya satu morfem lain. Contohnya, berpeluh daripada cantuman ber dan peluh. Imbuhan awalan  ber – ialah morfem terikat kerana ber – tidak boleh berdiri berdiri sendiri dan memerlukan suatu bentuk lain dalam penggunaannya.

Menurut Abdullah Hassan ( 2005 ), kata akar seperti kata anai juga merupakan morfem terikat. Kata anai ini tidak boleh wujud bersendirian jika tidak digandakan menjadi anai - anai.

Kesimpulannya, morfem terikat ialah morfem yang tidak boleh wujud bersendirian tanpa kehadiran morfem lain. Morfem terikat ini terdiri daripada imbuhan dan kata akar. Kata akar seperti tapa, tari  dan rama memerlukan unsur dan morfem lain bagi melengkapkan maknanya, Contohnya kata akar tapa perlu menerima imbuhan ber – menjadi bertapa bagi menunjukkan perbuatan. Namun demikian, terdapat juga bentuk-bentuk kata penuh yang dikategorikan sebagai morfem terikat. Bentuk kata penuh yang dikategorikan sebagai morfem terikat ialah kata yang tidak boleh berdiri sendiri untuk  membawa makna yang lengkap. Contohnya, perkataan mayur tiada makna jika tidak ditulis atau disebut sayur-mayur.

Morfen terikat/imbuhan boleh dibahagikan seperti berikut:

a)      Awalan.

Ditambah pada badagian depan kata dasar.

Contoh: berlari, bermain, membaca

b)      Akhiran.

Ditambah pada bahagian belakang kata dasar.

Contoh : ambilan, mainan, temui

c)      Sisipan.

Diselit di antara unsur-unsur kata dasar.

Contoh : telapak (tapak)

d)     Apitan.

Ditambahkan serentak pada awalan dan akhiran kata dasar.

Contoh : permainan, perusahaan, memasukkan

3.2 Bentuk Kata

Bentuk kata terbahagi kepada bentuk tunggal, bentuk  kata terbitan,  bentuk kata majmuk dan bentuk kata ganda.

3.2.1 Kata tunggal

Bentuk kata tunggal ialah bentuk kata yang terdiri daripada hanya satu bentuk kata dasar iaitu tidak menerima apa-apa bentuk imbuhan atau kata dasar lain. Kebanyakan kata tunggal dalam bahasa Melayu mempunyai potensi untuk diperluaskan dengan bentuk kata terbitan. Kata tunggal boleh terdiri daripada satu suku kata atau lebih suku kata.                          

 

Kata tunggal dibahagikan kepada tiga jenis :

a)      Kata tunggal merupakan unit bebas dan dapat berdiri sendiri sebagai satu perkataan yang  bermakna.

Contoh : murid, kuali, beg,      

b)      Kata tugas, iaitu unit yang tidak dapat berdiri sendiri tetapi memerlukan sekurang-

kurangnya satu unit yang bebas untuk melaksanakan tugas nahunya.    

Contoh : dari, dan, pada,      

c)      Kata akronim, merupakan perkataan yang diterbitkan melalui proses penggabungan beberapa perkataan dan membentuk satu perkataan yang utuh. Bentuk-bentuk singkatan ini terdiri daripada suku kata atau huruf-huruf tertentu.     

Contoh : berdikari  – berdiri di atas kaki sendiri

                Komuter  – keretapi berkomputer

3.2.2 Kata Terbitan

Kata terbitan ialah bentuk kata yang mengandungi kata dasar yang menerima  imbuhan. Kata terbitan ini terbentuk melalui proses pengimbuhan iaitu proses yang menggandingkan imbuhan pada kata dasar dan menghasilkan empat bentuk kata terbitan.

a)      Kata terbitan awalan

b)      Kata terbitan akhiran

c)      Kata terbitan apitan

d)     Kata terbitan sisipan

3.2.3 Kata Majmuk

Kata majmuk didefinisikan sebagai bentuk kata yang wujud apabila dua kata dasar atau lebih dirangkaikan menjadi satu kesatuan sintaksis yang membawa makna tertentu. Kata majmuk bertindak sebagai satu unit dan dieja terpisah, melainkan kata majmuk yang telah mantap.

Kata majmuk terbahagi kepada tiga :

a)      Kata Nama Majmuk .

Contoh : setiausaha, warganegara, tangatangan

b)      Kata Kerja Majmuk.

Contoh : menendatangani, bertanggungjawab, memberitahu

c)      Kata Sifat Majmuk.

Contoh : sukacita, dukacita

d)     Kata Tugas Majmuk.

Contoh : apabila, apakala, apahal, apalagi, bagaimana

Kata majmuk terbahagi kepada tiga jenis :

a)      Kata majmuk berbentuk istilah  serta berbentuk gelaran

Contoh : gambar rajah, biru laut

                menteri besar, profesor madya

b)      Kata majmuk berbentuk istilah khusus

Contoh : garis pusat, mata pelajaran, kertas kerja

c)      Kata majmuk yang mendukung maksud kiasan ( simpulan bahasa )

Contoh : kaki bangku, makan angin 

3.2.4 Kata Ganda

Menurut Nik Safiah Karim, kata ganda ialah bentuk kata yang dihasilkan dengan menggandakan atau mengulangi kata dasar, sama ada kata ganda tersebut diulangi secara keseluruhan atau pada bahagian-bahagian tertentu dan dengan imbuhan atau tanpa imbuhan.

Terdapat tiga jenis kata ganda :

a)      Penggandaan penuh.

Proses yang menggandakan keseluruhan kata ganda. Gandaan penuh boleh dibuat pada kata akar dan kata terbitan. Kata nama, kata kerja dan kata sifat juga boleh digandakan.

Contoh : pokok-pokok, buku-buku,

b)      Penggandaan separa

Proses yang menggandakan sebahagian kata dasar. Kata dasar boleh terdiri daripada kata tunggal atau kata terbitan. Penggandaan separa boleh berlaku di hadapan atau di belakang kata dasar.

Contoh : kekabu, berlari-lari

c)      Penggandaan berentak

Proses penggandaan berentak memerlukan seluruh kata dasar digandakan dan bunyi-bunyi tertentu diulang atau diubah. Penggandaan berentak terbahagi kepada tiga jenis iaitu, penggandaan berentak mengulangi vokal, penggandaan berentak pengulangan konsonan dan penggandaan berentak bebas.                                                                                                                    

3.3 Pembentukan Kata

Menurut , ensiklopedia bebas ( Wikipedia ), Dalam linguistik, pembentukan kata ialah proses pembentukan perkataan baru. Kata boleh dibentuk melalui tiga cara utama iaitu pengimbuhan, pemajmukan dan penggandaan.

Jelaslah bahawa pembentukan kata dalam bahasa Melayu mempunyai beberapa cara untuk membentuk perkataan. Terdapat  bentuk perkataan yang bersifat tunggal. Contohnya kelas, hadir dan kelabu. Di samping itu terdapat perkataan yang dibentuk hasil daripada proses pengimbuhan, pemajmukan dan penggandaan.

a)      Pengimbuhan.

Contoh : meninggal,  dan meninggalkan.

b)      Pemajmukan.

Contoh : kereta api dan surat khabar.

c)      Penggandaan

Contoh : pokok-pokok dan bola-bola.

Menurut Nik Safiah Karim et al. (2009 ), bahasa Melayu merupakan salah satu bahasa di dunia yang tergolong ke dalam jenis bahasa aglutinatif atau bahasa yang bersifat derivative. Jenis bahasa yang sedemikian membentuk kebanyakan perkataannya melalui proses pengimbuhan atau penggabungan  morfem kata dasar dengan morfem imbuhan secara rentetan  mendatar, iaitu imbuhan digabungkan serentak dengan kata dasar, sama ada mendahului (awalan), menyisip ( sisipan ), atau mengikuti ( akhiran ) kata dasar tersebut. Proses pembentukan yang bersifat derivative ini dapat menerbitkan banyak perkataan, iaitu melalui pencantuman kata dasar dengan pelbagai imbuhan yang terdapat dalam bahasa Melayu. Contohnya, perkataan manis  apabila mengalami proses pembentukan kata dapat menerbitkan pelbagai perkataan baharu, iaitu  maniskan, memaniskan, manisan, bermanis muka, dimaniskan,  dan sebagainya.

3.4 Penggolongan kata

Menurut Nik Safiah Karim et al.( 2009 ), perkataan dalam sesuatu bahasa dapat digolongkan dalam beberapa golongan tertentu berdasarkan beberapa kriteria, misalnya kriteria struktur fonologi, kriteria struktur morfem, criteria sintaksis, dan kriteria semantik. Semua perkataan bahasa Melayu yang terbentuk sama ada melalui proses tunggal ( termasuk pengakroniman ), pengimbuhan, pemajmukan atau penggandaan, boleh digolongkan dalam beberapa golongan kata yang mempunyai persamaan yang tertentu.

Nik Safiah Karim et al. (2009 ), telah menggolongkan perkataan kepada empat golongan utama iaitu kata nama, kata kerja, kata adjektif dan kata tugas

4.0 Sintaksis

Sintaksis merupakan satu cabang ilmu yang mengkaji bentuk, struktur, dan binaan atau konstruksi. Sintaksis bukan sahaja mengkaji proses pembinaan ayat tetapi juga hukum-hukum yang menentukan bagaimana perkataan disusun dalam ayat.

4.1 Ayat

Ayat ialah binaan yang terdiri daripada unsur ayat, iaitu unit-unit yang membentuk ayat. Contoh : Fatini sedang membaca buku cerita.

Contoh ayat di atas terdiri daripada dua bahagian iitu (i) Fatini sedang dan bahagian (ii) membaca buku cerita. Bahagian subjek dan predikat, merupakan bahagian utama yang membentuk klausa atau ayat bahasa Melayu. Subjek dan predikat pula mempunyai sama ada unsure-unsur frasa nama (FN), frasa kerja (FK), frasa adjektif  (FA) dan frasa sendi nama (FS).

 

4.2 Frasa

Frasa ialah satu binaan atau unsur ayat yang terdiri daripada sekurang-kurangnya dua perkataan dan sekiranya terdiri daripada satu perkataan sahaja , ia berpotensi untuk diperluas menjadi dua perkatan atau lebih. Frasa tidak boleh dipecahkan kepada subjek dan predikat.Terdapat empat jenis frasa, iaitu frasa nama (FN), frasa kerja (FK), frasa adjektif (FA) dan frasa sendi nama (FS). Menurut binaannya frasa dapat dibahagikan kepada dua jenis iaitu, frasa endosentrik dan frasa eksosentrik.

5.0 Analisis Empat Kesalahan Tatabahasa

5.1 Kesalahan  menggunakan kata sendi dari dan daripada.

Kata sendi dari digunakan untuk tempat dan waktu, manakala daripada hanya untuk        manusia, perbandingan, asal kejadian, benda abstrak, dan untuk menunjukkan keanggotaan.

5.2 Kesalahan menyisipkan kata lain antara pelaku dengan kata kerja pasif.

Frasa subjek dan kata kerja pasif merupakan satu ikatan yang tidak boleh dipisahkan. Oleh itu, jika menggunakan kata bantu atau kata naïf, kata itu tidak boleh disisipkan antara pelaku dengan kata kerja pasif.

5.3 Kesalahan penggunaan kata ganti diri  dia dan ia dalam ayat.

 Kata ganti diri dia dan ia hanya untuk manusia, tidak boleh digunakan untuk binatang dan benda.         

5.4 Kesalahan penggunaan kata bilangan setengah-setengah, berbagai-bagai dan tiap-tiap.

Penggunaan kata bilangan setengah-setengah, dan tiap-tiap tidak boleh disingkatkan.

Fungsi Bahasa Melayu Sebagai Bahasa Penghantar di Sekolah dan Kepentingan Bahasa Melayu Dalam Sistem Pendidikan Kebangsaan.

1.Pengenalan

Pada zaman pemerintahan British Bahasa Melayu hanyalah menjadi bahasa penghantar utama di sekolah-sekolah vernakular Melayu. Sekolah - sekolah vernakular bangsa lain menggunakan bahasa ibunda mereka sendiri. Perkara ini berlaku disebabkan oleh dasar  pecah dan perintah penjajah British pada masa itu. Namun  apabila Tanah Melayu mencapai kemerdekaan pelbagai usaha untuk memertabatkan bahasa Melayu telah dilakukan oleh pembesar-pembesar Melayu pada masa itu.  1956 Penyata Razak  telah dilaksanakan setelah diluluskan menjadi Ordinan Pelajaran pada tahun 1957. Bahasa Melayu telah diberi hak keistimewaan sebagai bahasa penghantar disemua sekolah. Bahasa Melayu telah menjadi alat perpaduan kebangsaan dan alat komunikasi pelbagai kumpulan etnik,i dialek serta bahasa.   Menurut Penyata Razak  (1956 ) juga bertujuan untuk mewujudkan sebuah rakyat bersatu-padu melalui sistem persekolahan yang  menjadikan Bahasa Melayu sebagai bahasa penghantar yang utama. Pernyataan ini disemak oleh sebuah jawatankuasa yang diketuai oleh Abdul Rahman Taib, beliau merupakan Menteri Pelajaran pada masa itu dan jawatankuasa itu telah mengeluarkan Laporan Rahman Taib ( 1960 ).

2.Fungsi Bahasa Melayu Sebagai Bahasa Penghantar di Sekolah

Dasar bahasa pendidikan Malaysia iaitu, peranan bahasa Melayu menjadi bahasa penghantar utama bagi semua system pendidikan formal peringkat sekolah rendah kebangsaan, menengah, dan pengajian tinggi. Pengiktirafan ini telah diwartakan  dalam akta pendidikan 1961. Selain itu, peranan dan status bahasa Melayu sebagai bahasa penghantar pendidikan terutamanya diinstitusi-institusi pendidikan tinggi swasta mengalami perubahan atau penambahbaikan apabila pihak Parlimen Malaysia meluluskan Akta Pendidikan 1996. Berpaksikan Seksyen 2 dalam Akta 1996, dapat ditafsirkan bahawa bahasa kebangsaan dapat dijadikan bahasa penghantar di semua institusi  pendidikan dalam system pendidikan kebangsaan. Namun demikian , menurut Seksyen 17 (1) menteri diberi peruntukan kuasa untuk mengecualikan penggunaan bahasa Melayu sebagai bahasa penghantar disesebuah

institusi pendidikan. Peruntukan tersebut secara jelas memastikan bahawa peranan dan status bahasa Melayu sebagai bahasa penghantar telah mengalami perubahan yang positif dan dinamik.

2.1 Bahasa Melayu Sebagai Alat Perpaduan Rakyat Malaysia

Bahasa Melayu telah menjadi alat penyatuan masyarakat di Malaysia dengan menggunakan bahasa penghantar utama yang sama. Semua kaum di Malaysia menggunakan Bahasa Melayu sebagai bahasa penghantar utama di sekolah-sekolah  malah institusi-instusi pengajian tinggi juga menggunakan bahasa Melayu sebagai bahasa penghantar utama mereka.pengajian tinggi. Bagi merealisasikan peranan bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan dan agen perpaduan negara, Penyata Razak dijadikan sebagai asas Ordinan Pelajaran 1957. Menurut penyata itu, bahasa dan pendidikan dapat digunakan sebagai alat untuk meningkatkan persefahaman perpaduan kebangsaan antara penduduk yang berbilang kaum. Garvin dan Mathiot  (1968 ) menyatakan bahawa fungsi simbolik sesuatu bahasa stendart ialah fungsi penyatuan Bahasa boleh menjadi alat yang mengbhubungkan semua dialek dengan satu bahasa yang sama. Bahasa penghantar utama yang sama di sekolah-sekolah juga akan merialisasikan hasrat Negara yang ingin mewujudkan satu bangsa yang dinamakan bangsa Malaysia. Kesefahaman di dalam politik dan agama sahaja tidak memadai untuk sesebuah Negara menyatupadukan rakyatnya. Bahasa adalah alat yang terbaik untuk menyatupadukan rakyat sesebuah Negara kerana bahasa merupakan alat untuk melahirkan pendapat dan fikiran.  Kerana itulah, bahasa penghantar yang sama di seluruh sekolah di sesebuah Negara mampu untuk menyatupadukan rakyatnya.

2.2 Bahasa Melayu Sebagai Bahasa Ilmu

Bahasa Melayu telah menjadi bahasa ilmiah  dan bahasa ilmu sejak zaman kesultanan Melayu lagi. Bahasa Melayu menjadi bahasa penghantar antara pedagang-pedagang di Tanah Melayu pada waktu itu. Nilai dan taraf bahasa Melayu mengalami penurunan di zaman pemerintahan British. Setelah negara Malaysia mencapai kemerdekaan bahasa Melayu telah diangkat menjadi bahasa Kebangsaan dan seterusnya sebagai bahasa ilmu yang dituturkan oleh cerdik pandai bemula dari sekolah kebangsaan, sekolah menengah serta institusi-institusi pengajian tinggi. Dasar  bahasa Kebangsaan  menjadikan bahasa Melayu sebagai bahasa penghantar utama bagi semua sekolah bermula dari peringkat sekolah rendah kebangsaan, menengah dan pengajian tinggi  telah meningkatkan taraf bahasa Melayu sebagai bahasa ilmu. Pengiktirafan ini telah diwartakan dalam Akta Pendidikan 1961.

2.3 Bahasa Melayu Sebagai Bahasa Komunikasi

Bahasa merupakan alat perhubungan bagi manusia menyampaikan perasaan atau pemikiran dalam bentuk tulisan, lisan atau isyarat. Negara Malaysia yang mempunyai berbilang bangsa dapat disatukan dengan menggunakan bahasa komunikasi yang dapat difahami oleh semua masyarakat. Bahasa komunikasi yang dapat difahami oleh semua masyarakat amat penting bagi mengutarakan sesuatu idea. Setiap idea perlu disampaikan dalam bentuk yang gramatis serta berkualiti untuk diterima dan diguna pakai di dalam masyarakat. Jelaslah, bahasa komunikasi yang satu amat penting dan akan dapat mempertingkatkan hubungan dan menambah kualiti komunikasi antara satu sama lain.

3. Kepentingan Bahasa Melayu Dalam Sistem Pendidikan Kebangsaan

Dalam mengejar arus globalisasi masa kini, elemen yang membantu  kepada agenda pembinaan negara bangsa ini ialah sistem pendidikan yang menggunakan Bahasa Malaysia sebagai bahasa penghantarnya ( Abu Hassan Othman, 1997 ). Hasrat negara untuk  membentuk sebuah  negara bangsa akan terlaksana dengan pembinaan sekolah- sekolah yang dapat menyatukan kaum-kaum di Malaysia.

3.1 Kepentingan Bahasa Melayu Sebagai Bahasa Lingua Franca

Bahasa Melayu ialah lingua franca di rantau Melayu dan Indonesia.  Dalam kitab Sejarah Melayu menceritakan para pedagang berusaha untuk mempelajari serta menguasai bahasa Melayu bagi memudahkan mereka berkomunikasi dengan pemimpin dan masyarakat di Tanah Melayu untuk berdagang. Melalui penelitian dan kajian yang terperinci, bahasa Melayu telah diterima sebagai lingua franca atau bahasa komunikasi utama sejak lima abad yang lalu iaitu zaman kesultanan Melayu Melaka pada abad ke – 15 lagi. Bahasa ini digunakan secara meluas dalam bidang perdagangan dan hubungan diplomatic. Hasnah Hussin dan Mardiana Nordin ( 2007 ), Melaka berperanan sebagai pusat pengembangan bahasa, kebudayaan, dan kesusasteraan. Tiada bahasa lain yang dapat menandingi taraf bahasa Melayu sebagai bahasa komunikasi  yang luas di rantau ini.  Pada ketika itu bahasa Melayu dapat difahami oleh pelbagai kaum termasuk penjajah British, Portugis dan Belanda.

Surat-surat rasmi dan dokumen perjanjian turut menggunakan bahasa Melayu sebagai dengan menggunakkan tulisan jawi.  Dokumen-dokumen berkenaan undang-undang tubuh negeri-negeri Melayu juga menggunakkan bahasa Melayu dan ditulis menggunakkan tulisan jawi. perdagangan dan hubungan diplomatic.

3.2 Kepentingan Bahasa Melayu Sebagai Simbol Permuafakatan Antara Etnik 

Bahasa Melayu yang telah digunakan sebagai bahasa rasmi dan perbualan harian, sebagai bahasa komunikasi, dan bahasa persuratan  maka telah dipersetujui dan disepakati oleh  peminpin pelbagai kaum di Negara ini agar bahasa Melayu menjadi bahasa kebangsaan bagi Persekutuan Malaysia yang telah mencapai kemerdekaan pada tahun 1957. Permuafakatan pelbagai kaum ini dirakam dalam bentuk dokumen tertinggi dan luhur iaitu Perlembagaan Negara seperti yang termaktub dalam Perkara 152, para 1 sebagai bahasa bagi Persekutuan Tanah Melayu atau Malaysia yang merdeka.

3.3 Kepentingan Bahasa Melayu Sebagai Wahana Perpaduan

Menurut Penyata Razak (1957 ), bahasa dan pendidikan dapat digunakan sebagai alat untuk meningkatkan persefahaman perpaduan kebangsaan antara penduduk  yang berbilang kaum. Jelaslah bahawa bahasa Melayu telah dijadikan alat perpaduan yang sangant penting kepada Negara Malaysia yang berbilang bangsa. Perpaduan antara masyarakat Malaysia adalah sangat penting bagi merealisasikan hasrat Kementerian Pendidikan Malaysia yang ingin menjadikan system pendidikan Malaysia menyamai taraf pendidikan dunia. Tanpa perpaduan juga Negara akan kucar- kacir dan paling ditakuti akan memusnahkan sebuah Negara yang sememangnya aman dan masyhur di seluruh dunia dengan masyarakatnya yang bersatu walau berlainan bangsa, etnik, dan kepercayaan. Masyarakat dunia telah mengetahui bahawa Negara Malaysia  mempunyai tiga kaum utama iaitu, Melayu, Cina dan India. Kaum  Melayu merupakan penduduk asal Malaysia serta menjadi kaum yang terbesar di Malaysia, iaitu melebihi lima puluh peratus daripada keseluruhan masyarakat di Malaysia. Kerana itulah juga, bahasa melayu telah dipilih berdasarkan kaum  majority penduduk. Negara Malaysia telah mewajibkan seluruh penduduk Malaysia mengetahui bahasa Melayu dengan menjadikan bahasa Melayu sebagai bahasa utama dalam konteks hubungan antara kaum. Garvin dan Mathiot ( 1968 ) menyatakan, bahawa fungsi simbolik sesuatu bahasa standard ialah fungsi penyatuan. Terbuktilah bahawa bahasa boleh bertindak sebagai alat yang

menghubungkan  penutur - penutur  yang menuturkan berbagai – bagai dialek bahasa yang sama, dan dengan sedemikian dapat menyatukan mereka ke dalam satu masyarakat bahasa. Ini akan dapat merealisasikan hasrat Negara yang mahu mewujudkan satu bangsa yang dinamakan  bangsa Malaysia.

4. Kesimpulan

Kesimpulannya, bahasa Malaysia telah mencapai tahap kegemilangannya sejak zaman kesultanan Melayu Melaka hingga menjadi lingua franca dan bahasa ilmu kerana Bbahasa Malaysia mudah untuk dituturkan berbanding dengan bahasa yang lain di samping ciri-ciri yang keterbukaan yang terdapat dalam bahasa Melayu itu sendiri. Bahasa Melayu juga sentiasa dapat menerima pengaruh bahasa – bahasa yang lain dan menyebabkan bahasa Melayu dapat berkembang dengan pesat dan menjadi lingua franca di kepulauan Melayu pada masa itu. Setelah Negara Malaysia mencapai kemerdekaan bahasa Melayu telah diberi keutamaan untuk menjadi bahasa rasmi atau bahasa kebangsaan Negara yang sememangnya telah menaikkan taraf dan nilai bahasa Melayu sebagai bahasa penghantar utama di sekolah – sekolah rendah kebangsaan, sekolah menengah serta  institusi – institusi pengajian tinggi di Malaysia. Bahasa Melayu juga telah dijadikan alat perpaduan yang terpenting di dalam system pendidikan Melayu. Bahasa Melayu juga telah menjadi bahasa komunikasi utama bagi masyarakat Malaysia seterusnya telah menjadikan bahasa Malaysia sebagai bahasa ilmu. Kita sebagai rakyat Malaysia perlulah berusaha untuk memelihara serta memertabatkan bahasa Melayu sehingga ke tahap  antarabangsa.